Patron

Mikołaj Kopernik nie patronuje tylko naszej Szkole. Największe kratery na księżycu i Marsie oraz niektóre satelity latające nad Ziemią również noszą jego imię.
Mikołaj Kopernik to bez wątpienia jeden z największych astronomów w historii, nie tylko Polski, ale i całego świata. Całkowicie zmienił światopogląd ludzkości na sprawy świata i jego postrzegania. Coś co dla nas jest oczywiste, ludziom kilkaset lat temu spędzało sen z powiek.
Zapraszam do zapoznania się z biografią prawdziwego geniusza, człowieka odważnego, który nie bał się wygłaszać niepopularnych w owym czasie teorii.
Sława Kopernika związana jest z opracowaną przez niego astronomiczną teorią heliocentryczną. Zapewniła ona Kopernikowi miejsce w gronie najwybitniejszych naukowców w dziejach ludzkości.
MIKOŁAJ KOPERNIK urodził się 19 II 1473 w Toruniu. Rodzice astronoma, Barbara i Mikołaj, mieli czworo dzieci: Andrzeja, Mikołaja, Barbarę i Katarzynę. Początek dzieciństwa Mikołaj spędził prawdopodobnie w domu przy Rynku Staromiejskim 36 (obecny Powszechny Dom Towarowy). Po śmierci ojca, Mikołaja, osłabła pozycja materialna jego rodziny i opiekę nad nią objął zamożny wuj, biskup Łukasz Watzenrode.

Edukację Mikołaj rozpoczął w szkole miejskiej przy kościele św. Jana (róg ulicy Łaziennej i św. Jana). Zdobyte tam solidne podstawy umożliwiły mu kontynuowanie nauki. Podjął wówczas studia na uniwersyteckim wydziale sztuk wyzwolonych. W 1491 roku, w wieku 18 lat, Mikołaj pod wpływem wuja Watzenrode rozpoczął studia na Wszechnicy Krakowskiej. Opuścił wtedy rodzinne miasto, ale nigdy nie zapomniał swojego pochodzenia.
W 1491 roku Mikołaj rozpoczął naukę na studiach na wydziale sztuk wyzwolonych Uniwersytetu Krakowskiego. W czasie jego pobytu na uczelni, przeżywała ona swój rozkwit. Było to związane przede wszystkim z końcem średniowiecza i rozluźnieniem dominacji Kościoła Katolickiego nad życiem państwowym. W owym czasie Uniwersytet Jagielloński był jedną z najbardziej poważanych uczelni na świecie. Tam Mikołaj Kopernik poznawał znakomitych uczonych, słuchał ich wykładów. Uczęszczał na rozmaite przedmioty, niekiedy bardzo odległe od nauk ścisłych w dzisiejszym rozumieniu. Były to na przykład: gramatyka, retoryka, poetyka ale i przedmioty ścisłe, o treściach matematyczno-astronomicznych.
Mikołaj Kopernik, mimo licznych zainteresowań, nadal dogłębnie zajmował się teorią budowy świata. Wykazał między innymi pewne braki w dotychczas obowiązującej teorii geocentrycznej, tłumaczącej budowę świata. Uważał, że upoważnia go to do stworzenia nowej teorii, opartej na następujących założeniach:
•    Nie istnieje jeden środek wszystkich kół niebieskich lub sfer .
•    Środek Ziemi nie jest środkiem Wszechświata, lecz tylko środkiem ciężkości i środkiem sfery Księżyca.
•    Wszystkie sfery obiegają Słońce jako swój środek i dlatego Słońce jest środkiem całego Wszechświata.
•    Stosunek odległości Ziemi od Słońca do wysokości firmamentu jest znacznie mniejszy od stosunku promienia Ziemi do odległości jej od Słońca, a zatem odległość Ziemi od Słońca jest znikomo mała w porównaniu z wysokością firmamentu.
•    Jakikolwiek ruch jest dostrzegany na firmamencie, to nie pochodzi z jakiegoś ruchu firmamentu, lecz z ruchu Ziemi. Ziemia wraz z okalającymi ją żywiołami wykonuje pełny obrót dzienny dokoła swych niezmiennych biegunów, podczas gdy firmament i najwyższe niebo pozostają nieruchome.
•    To, co nam się przedstawia jako ruch Słońca, pochodzi nie z jego ruchu, lecz z ruchu Ziemi i naszej sfery, wraz z którą krążymy dokoła Słońca, podobnie jak jakakolwiek inna planeta . Ziemia posiada przecież więcej niż jeden ruch.
•    Poziomy ruch prosty i wsteczny planet pochodzi nie z ich ruchu, lecz z ruchu Ziemi.
Ruch Ziemi zatem wystarczył do wyjaśnienia pozornych ruchów na Ziemi. Wyjaśniał również ruchy innych ciał niebieskich po bardzo skomplikowanych orbitach, które w istocie nie mogły krążyć wokół Ziemi.
Mikołaj Kopernik bardzo dokładnie wyliczył czas pełnego obiegu wokół Słońca na 365 dni, 6 godzin i 10 minut. W porównaniu do dzisiejszych obliczeń pomylił się zaledwie o minutę. Udało mu się równie ustalić wzory na obliczanie czasu nastania zaćmienia Słońca oraz Księżyca.
W pracach i weryfikacjach dotychczasowych teorii Kopernik kładł duży nacisk na wyniki obserwacji. Każda nowa teoria musiała zostać potwierdzona obserwacyjnie w praktyce. Jakakolwiek niezgodność powodowała od razu odrzucenie teorii. Taka skrupulatność i dokładność jest godna pozazdroszczenia i w rezultacie doprowadziła do powstania teorii zgodnych z prawdą na długo, zanim udało się je potwierdzić z dużą dokładnością. Uważał również, że zaproponowane przez niego dogmaty, mówiące o skończoności świata należy pozostawić filozofom.

Wprowadzenie teorii heliocentrycznej wprowadzało niemałe zamieszanie. Oto bowiem za z dnia na dzień okazało się, że Ziemia nie jest niczym nadzwyczajnym we wszechświecie. Istnieją bowiem jeszcze inne światy, planety również obracające się wokół Słońca, a nie wokół Ziemi. Nasza rodzima planeta jest jedynie jedną z kilku jej podobnych. Musiano zatem zrezygnować z pojęć materii doskonałej, niezniszczalnej, zarezerwowanej dla Bogów. Dusze ludzkie miały pochodzić z tejże materii doskonałej, determinujących losy człowieka ” jest to astrologia ” nauka traktująca o zależności między gwiazdami a człowiekiem. Nie zniknęła ona jednak wraz z rewelacjami Kopernika, w wręcz przeciwnie – jest obecna do dziś.

Skip to content